Episode 88
Ο Γιώργος, η βασιλοπούλα και οι σαράντα δράκοι
Γιώργος, η βασιλοπούλα και οι σαράντα δράκοι
AT: The Ogre’s (Devil’s) heart in the egg Delarue-Teneze: Le corps sans ame Grimm No 197: Die Krystall Kugel
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα αντρόγυνο κι είχαν ένα παιδί που το έλεγαν Γιώργο. Ο Γιώργος ήταν πολύ ζωηρό παιδί και πολύ τολμηρό. Όταν μεγάλωσε, είπε στους γονείς του:
«Εγώ θα φύγω, θα πάω να βρω την τύχη μου», και έβαλε πριν φύγει ένα ποτήρι με νερό στο εικόνισμα. «Μόνο αν δεις καμιά φορά και γίνει το νερό του ποτηριού αίμα τότε, να ξέρεις, θα κινδυνεύω».
Φεύγει ο Γιώργος, πηγαίνει σε ξένα μέρη. Καθώς εβάδιζε σ’ ένα δάσος βλέπει μια σπηλιά. Μπαίνει μέσα και βρίσκει μια βασιλοπούλα που μαγείρευε για να φάνε οι σαράντα δράκοι. Μόλις τον βλέπει η βασιλοπούλα, του λέει:
«Φύγε γρήγορα να μη σε βρουν εδώ οι δράκοι και θα σε φάνε, εμένα με κρατούν εδώ αιχμάλωτη».
«Όχι, δε φεύγω», λέει ο Γιώργος, «δεν φοβάμαι».
Ήλθαν το βράδυ οι δράκοι κι όταν τον είδαν του λένε.
«Τι θέλεις εδώ;»
«Θέλω να γίνω κι εγώ αδελφός σας».
«Τότε, έλα να κατεβάσουμε το καζάνι από τη φωτιά».
«Αφήστε το», λέει ο Γιώργος, «θα το κατεβάσω μόνος μου», κι αμέσως κατεβάζει το καζάνι.
Όταν είδαν οι δράκοι τη δύναμή του, τον ζήλεψαν που ήταν τόσο γερός και του ρίχτηκαν όλοι μαζί να τον φάνε. Ο Γιώργος όμως με το σπαθί του κατόρθωσε να τους σκοτώσει όλους, κι έτσι έμεινε μόνος με τη βασιλοπούλα.
Εν τω μεταξύ όμως, ένας αυλικός, κοντός στο ανάστημα, παρουσιάστηκε στο βασιλιά, τον πατέρα της βασιλοπούλας και του λέει:
«Εγώ θα σου φέρω την κόρη σου, τι θα μου δώσεις;»
«Αν μου την φέρεις, θα σου την δώσω γυναίκα σου κι όταν πεθάνω εγώ θα γίνεις εσύ βασιλιάς».
Ξεκινάει λοιπόν ο κοντός μόνος του και φθάνει στη σπηλιά. Βρίσκει τον Γιώργο με τη βασιλοπούλα και θέλει να του την πάρει. Ο Γιώργος αρνείται και τραβάει το σπαθί του. Του κόβει το κεφάλι του κοντού, αλλά αμέσως φυτρώνουν πενήντα άνθρωποι. Κόβει κι άλλο κεφάλι, φυτρώνουν άλλοι πενήντα και έτσι γινόταν συνέχεια. Φώναξε τότε ο Γιώργος στη βασιλοπούλα:
«Αν σκοτωθώ, να με θάψεις και να βάλεις κι ένα σταυρό στο μνήμα μου». Αφού πάλεψε πολλή ώρα, στο τέλος δεν μπορούσε πια να τα βγάλει πέρα και τον σκότωσαν.
Τον έθαψε η βασιλοπούλα και έβαλε κι ένα σταυρό στο μνήμα όπως της είχε ειπεί. Ο κοντός παίρνει τη βασιλοπούλα και πηγαίνει στο παλάτι. Μεγάλη χαρά είχε ο βασιλιάς κι αμέσως τους παντρεύει.
Όταν ο Γιώργος πάλευε με τον κοντό, το νερό μέσα στο ποτήρι είχε κοκκινίσει. Τότε η γριά λέει στο γέρο της.
«Σήκω, γέρο, να πάμε στο γιο μας, γιατί κινδυνεύει».
Φεύγουν λοιπόν και οι δυο μαζί για να βρουν το γιο τους. Στο δρόμο που πήγαιναν είδαν ένα φίδι που έκοψε ένα χορτάρι, το πήγε και το ακούμπησε σ ένα άλλο φίδι ψόφιο κι αμέσως εκείνο ζωντάνεψε. Τότε κόβει κι ο γέρος λίγο χορτάρι και το παίρνει μαζί του.
«Ας βρίσκεται», λέει.
Κάποτε έφτασαν σ’ ένα δάσος και κοντά σε μια σπηλιά βλέπουν ένα μνήμα. Σκάβουν και βλέπουν τον γιό τους νεκρό. Τον βγάζουν επάνω και του ακουμπούν το χόρτο κι αμέσως αναστήθηκε. Χάρηκε ο Γιώργος που είδε τους γονείς του. Τους δίνει λίγα χρήματα και τους λέει:
«Πηγαίνετε στο σπίτι κι εγώ θα έλθω μόνος μου».
Αυτός ντύνεται ζητιάνος και πηγαίνει στο παλάτι της βασιλοπούλας. Εκεί ζήτησε να δουλέψει και τον έβαλαν στο στάβλο να περιποιείται τα ζώα. Τον είδε η βασιλοπούλα μια μέρα και τον γνώρισε. Της λέει:
«Μη μιλάς, δε με γνώρισε κανένας άλλος εδώ. Θέλω να ρωτήσεις του κοντού του άντρα σου να μάθεις πού έχει την δύναμή του».
Η βασιλοπούλα πήρε το μυστικό και λέει στον Γιώργο:
«Η δύναμή του είναι σε τρία περιστέρια που βρίσκονται στην κοιλιά μιας άγριας γουρούνας που βόσκει σ’ εκείνο το λιβάδι». Φεύγει, λοιπόν, ο Γιώργος και πηγαίνει στο χωριό που ήταν κοντά στο λιβάδι. Εκεί ο παπάς του χωριού είχε πολλά γουρούνια.
Του λέει λοιπόν ο Γιώργος:
«Μήπως θέλεις να με πάρεις για χοιροβοσκό;»
«Σε θέλω», του λέει ο παπάς, αλλά πρόσεχε εκεί που θα βόσκεις τα γουρούνια μου μην πατήσεις στο λιβάδι της άγριας γουρούνας, γιατί θα σε φάει».
«Καλά», λέει ο Γιώργος.
Την άλλη μέρα, παίρνει τα γουρούνια του και τα πηγαίνει μέσα στο λιβάδι της άγριας γουρούνας. Τον βλέπει η γουρούνα και ορμά πάνω του. Παλεύουν πολλή ώρα, αλλά κανένας δεν μπορεί να νικήσει. Λέει η γουρούνα:
«Αχ! να είχα μια λούτσα νερό να κολυμπήσω και να ιδείς πώς θα σε νικήσω».
Κι ο Γιώργος λέει:
«Κι εγώ να είχα μια κλούρα ψωμί και μια τσίτσα κρασί και θα ‘βλεπες».
Αυτό γινότανε πολλές μέρες, τα δε γουρούνια του παπά πήγαιναν το βράδυ χορτάτα στο σπίτι. Τα έβλεπε ο παπάς και παραξενευότανε διότι μόνον τα λιβάδια της γουρούνας είχαν πολύ χορτάρι.
Μια μέρα λοιπόν πήγε κρυφά στο λιβάδι και βλέπει το Γιώργο να παλεύει με την άγρια γουρούνα και τον άκουσε να λέει:
«Αχ! να είχα μια κλούρα ψωμί και μια τσίτσα κρασί και θα ’βλεπες τι θα πάθαινες». Τρέχει αμέσως ο παπάς στο σπίτι, παίρνει ψωμί και κρασί και τρέχει στο λιβάδι, κρύβεται και περιμένει.
Κάποτε αρχίζει πάλι η πάλη κι όταν φώναξε ο Γιώργος, αμέσως ο παπάς του δίνει το ψωμί και το κρασί. Τρώει ο Γιώργος το ψωμί, πίνει και το κρασί και αρχίζει ξανά η πάλη. Νικάει τη γουρούνα, τη σκοτώνει, βγάζει από την κοιλιά της τα τρία περιστέρια, σκοτώνει τα δύο και κρατά το ένα. Πηγαίνει στο παλάτι, βρίσκει τον κοντό άρρωστο βαριά. Τότε σκοτώνει και το τρίτο περιστέρι κι ο κοντός πεθαίνει. Παντρεύεται τη βασιλοπούλα, κι έζησαν καλά κι εμείς ακόμα καλύτερα.
Αποσυμβολισμός
Το παραμύθι του Γιώργου ανήκει στους αφηγηματικούς τύπους της «εξωτερικής ψυχής» και είναι πλούσιο σε συμβολικά στοιχεία που αποκτούν βαθύτερες σημασίες όταν ιδωθούν αλληγορικά:
•Η σπηλιά: Συμβολίζει το ασυνείδητο και το άγνωστο. Είναι ο τόπος δοκιμασίας αλλά και μετάβασης. Μέσα της ο ήρωας βρίσκει όχι μόνο τον κίνδυνο (τους δράκους), αλλά και την πηγή του πόθου του (τη βασιλοπούλα).
•Οι σαράντα δράκοι: Ο αριθμός 40 παραπέμπει σε περίοδο κάθαρσης και μεταμόρφωσης (π.χ. σαρανταήμερη νηστεία, πλημμύρα Νώε). Είναι οι εσωτερικοί «δαίμονες», τα πολλά πρόσωπα του φόβου και της πρόκλησης που ο ήρωας πρέπει να υπερνικήσει.
•Η βασιλοπούλα: Εκτός από anima, είναι και το έπαθλο της ψυχικής ωρίμανσης. Συμβολίζει την ενσάρκωση του στόχου, την αποκατάσταση της αρμονίας μεταξύ του ηρωικού και του ευαίσθητου στοιχείου της ανθρώπινης φύσης.
•Ο ψευδοήρωας (ο κοντός): Είναι το ψεύτικο εγώ, η αυταπάτη της δύναμης χωρίς δοκιμασία. Η εμφάνιση και η πρόσκαιρη επιτυχία του δείχνει πως το κακό μπορεί να επικρατήσει προσωρινά, αλλά πάντα αποκαλύπτεται η αλήθεια.
•Το ποτήρι με το νερό που γίνεται αίμα: Ένας αρχαίος συμβολισμός του δεσμού μεταξύ σώματος και ψυχής. Το νερό είναι ζωή – όταν μετατρέπεται σε αίμα, είναι σημάδι οδύνης, κινδύνου, ή μετάβασης. Επίσης, αποτελεί μια «μαγική επικοινωνία» μεταξύ του οικείου και του απόντος.
•Το χορτάρι που ανασταίνει: Αρχέτυπο μοτίβο από παγκόσμιες μυθολογίες (π.χ. Γκιλγκαμές, Ασκληπιός). Αντιπροσωπεύει τη γνώση που σώζει – τη θεραπευτική δύναμη της φύσης, αλλά και της ελπίδας.
•Τα τρία περιστέρια: Τριπλότητα σηματοδοτεί ολοκλήρωση. Τα περιστέρια συμβολίζουν την ψυχή, την ελευθερία και την αγνότητα. Η δύναμη του «κακού» βρίσκεται σε κάτι φαινομενικά εύθραυστο και αγνό – άρα η λύτρωση δεν έρχεται με βία, αλλά με κατανόηση του κρυμμένου.
________________________________________
Ψυχολογικές προεκτάσεις
Το παραμύθι του Γιώργου και των σαράντα δράκων μπορεί να ιδωθεί ως ένα ψυχικό ταξίδι εξατομίκευσης – ένας όρος που προέρχεται από τη Γιουνγκιανή ψυχολογία και περιγράφει τη διαδικασία μέσω της οποίας το άτομο ολοκληρώνει την προσωπικότητά του, ενοποιώντας τα διάσπαρτα και συχνά αντιφατικά μέρη του εαυτού.
1. Το μονοπάτι της εξατομίκευσης
Ο Γιώργος εγκαταλείπει τον γνώριμο κόσμο του πατρικού σπιτιού (το «εγώ» πριν την κρίση) και εισέρχεται στο άγνωστο, όπου θα συναντήσει τη Σκιά του — τα τέρατα, τις δοκιμασίες, τους ψυχικούς δράκους. Η σύγκρουση με αυτά τα στοιχεία της σκιάς είναι απαραίτητη για να γίνει η συμφιλίωση με τον εσωτερικό κόσμο.
2. Η εξωτερική ψυχή ως μηχανισμός άμυνας
Η ιδέα της ψυχής που δεν κατοικεί στο σώμα μπορεί να ερμηνευτεί ως ψυχολογικός αμυντικός μηχανισμός. Άτομα που έχουν τραυματιστεί ή ζουν αποξενωμένα, μεταθέτουν το κέντρο του Είναι τους εκτός Εαυτού — ζουν «σαν να είναι κάποιος άλλος», πίσω από προσωπείο ή ιδεολογικές κατασκευές. Ο ήρωας πρέπει να επαναφέρει την ψυχή στο σώμα, δηλαδή να ενσωματώσει τον αυθεντικό εαυτό του.
3. Η βασιλοπούλα ως anima
Η βασιλοπούλα λειτουργεί ως anima, το αρχέτυπο του γυναικείου στοιχείου μέσα στον άνδρα κατά τον Jung. Δεν είναι απλώς στόχος, αλλά εσωτερική όψη του ψυχισμού του Γιώργου: η σχέση του μαζί της συμβολίζει τη βαθύτερη σχέση με το ασυνείδητό του, την ευαισθησία, την έμπνευση και τη δημιουργικότητα.
4. Οι σαράντα δράκοι ως πολλαπλά τραύματα ή εμπόδια
Ο αριθμός σαράντα υποδηλώνει πολλαπλές ψυχικές δοκιμασίες, ίσως αντίστοιχες με τραυματικές εμπειρίες ή καταπιεσμένα μοτίβα συμπεριφοράς. Ο ήρωας δεν πολεμά μόνο έναν δράκο – αντιμετωπίζει πολλαπλές όψεις του ψυχικού του φόβου.
5. Το μοτίβο της ψευδούς ταυτότητας
Η εμφάνιση του ψευδοήρωα στο τέλος μπορεί να ερμηνευτεί ως το εγώ που προσπαθεί να καρπωθεί ψυχική εργασία που δεν του ανήκει. Είναι το ψευδές εγώ, το κοινωνικά αποδεκτό πρόσωπο που προσποιείται την αυθεντικότητα χωρίς να έχει βιώσει την εσωτερική μεταμόρφωση. Το ότι τελικά αποκαλύπτεται, ενισχύει την ψυχαναλυτική πίστη ότι η αλήθεια της ψυχής δεν κρύβεται για πάντα.
6. Το ποτήρι με το αίμα – μια αρχέγονη σύνδεση
Η σύνδεση με τους γονείς (και ιδιαίτερα με τη μητέρα, μέσω του «νερού της ζωής») δηλώνει μια ψυχική παρακολούθηση: η μητρική ή αρχετυπική συνείδηση «αισθάνεται» τον κίνδυνο του παιδιού, επειδή το ίδιο το ψυχικό σύστημα έχει ενεργοποιηθεί. Το «αίμα» είναι η ενεργός ψυχική αγωνία — το σημάδι πως κάτι μεγάλο συμβαίνει μέσα στην ψυχή.
7. Η τελική δικαίωση
Η επιστροφή του ήρωα, η αποκάλυψη της αλήθειας και ο γάμος με τη βασιλοπούλα ολοκληρώνουν την ψυχική μεταμόρφωση: ο ήρωας δεν είναι πια ο ίδιος, αλλά κάποιος που έχει κατακτήσει το βαθύτερο. Μπορεί να ζήσει με πληρότητα, εσωτερική ενότητα και αγάπη.
Ηθικό Δίδαγμα
Το παραμύθι μεταφέρει πολλαπλά ηθικά διδάγματα, που ισχύουν τόσο στο προσωπικό επίπεδο όσο και στο συλλογικό:
1.Η αλήθεια πάντα αποκαλύπτεται: Όποιος προσποιείται πως κατέχει κάτι που δεν κατέκτησε πραγματικά (όπως ο κοντός), αργά ή γρήγορα εκτίθεται. Το αληθινό μεγαλείο δεν είναι θέμα εμφάνισης ή αξιώματος αλλά πράξης και δοκιμασίας.
2.Η επιμονή και η γενναιότητα ανταμείβονται: Ο Γιώργος δεν παραιτείται ούτε μπροστά στον θάνατο. Χάρη στην επιμονή του, καταφέρνει να αποκαταστήσει την αλήθεια, να ξαναγεννηθεί και να κατακτήσει το δίκαιο.
3.Η αλληλοβοήθεια σώζει ζωές: Από τους γονείς που ανησυχούν και ανασταίνουν το παιδί τους, μέχρι τον παπά που βοηθά τον ήρωα με το ψωμί και το κρασί, το παραμύθι δείχνει πως η κοινότητα, η ενσυναίσθηση και η συμπόνοια είναι θεμελιώδεις για την υπέρβαση του κακού.
4.Η εσωτερική δύναμη είναι μεγαλύτερη από τη σωματική: Ο κοντός μπορεί να έχει εξωτερική εξουσία, αλλά ο ήρωας κατέχει την αληθινή δύναμη – αυτή που πηγάζει από την πίστη, τη δοκιμασία και την εσωτερική του αλήθεια.
5.Το κακό νικιέται με σοφία, όχι μόνο με δύναμη: Η εξόντωση της γουρούνας δεν γίνεται απλά με βία, αλλά με ευρηματικότητα, υπομονή και παρατήρηση. Ο ήρωας ξέρει να περιμένει και να ακούει.
Η ιστοσελίδα μου
Τα Podcast μου:
https://angeligeorgiastoryteller.gr
https://mithoikaipolitismoi.gr
https://akougontasmetingeorgia.gr
https://theatromeangeligeorgia.gr
Το κανάλι μου στο you tube
https://www.youtube.com/@angeligeorgia808/featured
Facebook σελίδα Αγγελή Γεωργία:
https://www.facebook.com/angeligeorgia
Facebook σελίδα Μύθοι και πολιτισμοί:
